یک سال روزه جریمه ی یک بار عصبانیت!

آبت الله صافی گلپایگانی می فرماید:«آیت الله العظمی بروجردی برای خشم خود،نذر کرده بودند که اگر بعد از این ناراحت شوند،یک سال روزه بگیرند.

اتفاقا یک بار عصبانی شده بودند؛از این رو تمام سال را غیر از روزهایی که حرام بود،روزه گرفتند!

(الگوی زعامت/174؛به نقل از مجله حوزه،ش43-44/121-122) 

خاکسترداغ (شهید علیرضا قاسمی)

هیمه ها و چوب ها را که آتش زده بودیم،سرخ سرخ شده بود.بچه ها به فکرتهیه چای،در یک عصر جبهه افتادند.چای در حال آماده شدن بود.نوجوان به کمال رسیده ای را دیدم که به آتش خیره شده است و به دور از های و هوی ما،در خود فرو رفته است.گاهی انگشت خود را به آتش ها نزدیک می کرد و برمی گرداند.

من متوجه حرکات او شدم.به او گفتم:علیرضا چه می کنی؟

پس از کمی مکث،آهی کشید و گفت:«هرچه فکرش را می کنم،بدن من تحمل خاکسترهای داغ این دنیا را هم ندارد.مانده ام چگونه آتش آخرت را تحمل کنم.»

گفتم:مگر امید به رحمت خدا نداری؟

گفت:«چرا!ولی اگر خدا مرا نبخشد،چه کنم؟»

درحالی که او را به خاطر تازه به تکلیف رسیدنش،معصوم می دانستم،به جمال نورانی اش خیره شدم و از حال او بر خود غبطه خوردم.

«علیرضا قاسمی»در ارتفاعات«کانی مانگا» مجروح شد.در حالی که استخوان دستش خرد شده بود،خنده بر لب می گفت:«راضی ام به رضای خدا!»

حتی یک آخ از گلوی این نوجوان بیرون نمی آمد.پس از بهبودی دستش در عملیات بعدی شرکت کرد و بعد از ابراز رشادت ها به آرزوی همیشگی اش-شهادت-نایل آمد.

(ندی ارجعی،صص71-72)

مار و عقرب!

آورده اند:وقتی برای شیخ مرتضی طالقانی سهم امام می اوردند،می فرمود:این مار و عقرب را به من ندهید،بگذارید زیر این فرش و

بعد به طلبه ها می فرمود:زیر این فرش مار و عقرب است،اگر می خواهید بروید و بردارید!

روشن است که منظور شیخ از مار و عقرب چیست؛مساله ای در باب معاد وجود دارد با عنوان «تجسّم اعمال» که در جای خود

اثبات شده است.منظور شیخ این است که اگر کسی مستحق این پول نباشد و آن را بردارد، فردای قیامت این ها مار و عقرب می

شوند و موجب آزار و عذاب او می شوند.

قرآن کریم در مورد تمامی اعمال می فرماید:«وَ وَجََدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً»(وآنچه در دنیا انجام دادند،حاضر می یابند!)(سوره کهف/آیه49)

(از چوپانی تا حکمت«دیدار با ابرار»41)

از حضرت امام صادق(علیه السلام)نقل شده که می فرمایند:«شیطان گفت:به جز پنج نفر سایر مردم از حیله و نیرنگم محفوظ و درامان نمی باشند.آنان عبارتنداز:

1)     کسی که به خدا متوسل شود و در جمیع امور بر او توکل نماید.(سوره طلاق/آیه3)

2)     کسی که بسیار ذکر و تسبیح خداوند در هر شب و روز کند.(سوره رعد/آیه28)

3)     کسی که آنچه برای خود می پسندد،برای برادر مومن خود نیز بخواهد.

4)     کسی که هرگاه مصیبتی به او می رسد جزع و فزع(ناله)نمی کند.

5)     کسی که به تقسیم رزق خداوند راضی باشد و برای روزی غم نخورد.

پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله)فرمودند:«خداوند به سبب چهارچیز،نعمت مهم نصیب انسان می کند:

‌أ.        رشدعلم،در احترام به استاد

‌ب.   بقاء ایمان ،در بزرگ داشتن خداوند

‌ج.     لذت زندگی، در نیکی به پدر ومادر

‌د.      نجات از آتش جهنم، در ترک اذیت مردم»

(مواعظ العددیه،فصل2،ص208)